Πώς μπορούμε να κάνουμε τα παιδιά μας χαρούμενα; Ποια λάθη θα πρέπει να αποφύγουμε; Συμβουλές για ευτυχισμένη παιδική ηλικία.

 
Η χαρά και το γέλιο ενός παιδιού είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες μιας πετυχημένης γονικής συμπεριφοράς. Αν το παιδί σας είναι χαρούμενο, τότε σίγουρα εσείς κάτι κάνετε σωστά. Πώς όμως μπορεί να εξασφαλιστεί αυτό; Τι μπορείτε να κάνετε για να έχετε ευτυχισμένα και χαρούμενα παιδιά;

Περισσότερα δώρα; Όχι απαραίτητα. Περισσότερη στοργή; Ενδεχομένως. Δείτε παρακάτω μερικές απλές αλλά πέρα για πέρα σημαντικές συμβουλές.

Γονείς χαρούμενοι, παιδιά χαρούμενα

Είναι απλό και λογικό. Τα παιδιά όντας καθρέφτης των γονιών αντανακλούν την ψυχική τους διάθεση. Επομένως το ζήτημα για «χαρούμενα παιδιά» είναι άκρως… οικογενειακό και θα πρέπει να εξασφαλίσουμε ένα ευχάριστο κλίμα σε όλη την οικογένεια, όχι μόνο στα πιτσιρίκια. Δεν μπορεί ο καρπός να είναι φρέσκος, όταν ο κορμός έχει γεράσει.

«Πρέπει εμείς οι ίδιοι οι γονείς να εξασφαλίσουμε στον εαυτό μας και στον/στην σύντροφό μας και έπειτα στα παιδιά μας ένα κλίμα χαράς και ευχαρίστησης», αναφέρει σχετικά ο κ. Δημήτρης Κούκης, Παιδοψυχολόγος. «Αν γυρνάμε από τη δουλειά μας και παραπονιόμαστε πόσο κουρασμένοι είμαστε και πότε θα έρθει η Παρασκευή, ναυαγούμε στην προσπάθεια να δώσουμε χαρά στα παιδιά μας. Αν στις δέκα κουβέντες με τον/την σύντροφο οι πέντε είναι απαξιωτικές και υποτιμητικές, τότε τα παιδιά απορροφούν σαν σφουγγάρια τη μιζέρια και καταλήγουν δυστυχισμένα», προσθέτει.

Αντίστοιχα, αν οι δύσκολες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες αποτελούν τροχοπέδη για να μην περνάτε καλά σαν γονείς, είναι σαν να λέτε στο παιδί σας ότι θα πρέπει στα δύσκολα να το βάζει κάτω και να τα παρατάει. Αν το γεγονός ότι κάνατε τρία παιδιά σημαίνει ότι χάθηκε η μεταξύ σας ερωτική σχέση, τότε αντίστοιχα μετακυλάτε στα παιδιά σας την ίδια αντίληψη και την ίδια παραίτηση στον στίβο της χαράς.

Εξωσχολικές δραστηριότητες

Φροντίστε να παρέχετε στα παιδιά σας όσο γίνεται πιο πολλές και πιο συναρπαστικές εξωσχολικές δραστηριότητες. «Δεν διαφωνεί κανένας ότι το πιάνο, η χορωδία ή τα Αγγλικά δεν είναι σημαντικά, αλλά τα παιδιά διψούν για δραστηριότητες όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το κολυμβητήριο, το καράτε, η ιππασία κτλ. Πολλές φορές όμως, οι γονείς λόγω του κακού εκπαιδευτικού συστήματος μπαίνουν ‘στο τριπάκι’ υπέρ της μόρφωσης και υπέρ της εξαντλητικής εκπαίδευσης και μελέτης, με αποτέλεσμα τα παιδία να… μην παίζει πια», επισημαίνει ο κ. Κούκης.

Τα παιδιά σας όμως περνούν καλά όταν παίζουν, επομένως το παιχνίδι πρέπει να είναι καθημερινό κομμάτι της ζωής του και όχι μόνο «του Σαββατοκύριακου». Κάθε παιδί «εργάζεται» τουλάχιστον δέκα ώρες κάθε μέρα σε σχολείο και φροντιστήριο – μελέτη, κατά συνέπεια λοιπόν το παιχνίδι είναι μόνιμη και στέρεη πηγή χαράς.

Μεγαλώστε αισιόδοξα παιδιά

Η αισιοδοξία αποτελεί κυρίαρχο σκέλος της χαράς, και μπορεί να μην υπάρχει τρόπος να «μάθετε» στα παιδιά σας να είναι αισιόδοξα, μπορείτε όμως να τους το δείξετε μέσα από τη συμπεριφορά σας. Προσπαθείτε να βλέπετε πάντα τις αντιξοότητες με υπομονή και καλή διάθεση; Το ίδιο θα κάνουν και αυτά. Τους δείχνετε ότι μπορείτε να περάσετε το ίδιο καλά σε ένα κουτούκι και σε ένα ακριβό εστιατόριο; Τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι ξεφεύγουν από το κομμάτι της υλικής ικανοποίησης και μπαίνουν στην βαθύτερη ψυχολογική ευχαρίστηση. «Η ροπή προς έναν ευχαριστιακό τρόπο ζωής είναι ο βασικός άξονας, η κινητήρια δύναμη όλης της ζωής σε κάθε ηλικία», τονίζει ο κ. Κούκης.

Δώρα με εγκράτεια και σκέψη

Ναι, τα δώρα βοηθούν στο να κάνετε τα παιδιά σας χαρούμενα. Όμως απαιτούν προσοχή και… ρέγουλα. Είναι πολύ σημαντικά, αρκεί από πίσω να μην κρύβουν ενοχές δικές σας, τυχόν ανεπάρκειες ή προσωπικά αδιέξοδα. Για παράδειγμα, αν λείπετε πολλές ώρες από το σπίτι να γυρίζετε με μια λιχουδιά ή μετά από ένα διαζύγιο να προσπαθείτε με δώρα να κερδίσετε την εύνοια των παιδιών και να καλύψετε πληγές. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο κ. Κούκης, τέτοιες πρακτικές είναι άστοχες και άσκοπες αφού τα παιδιά έχουν ένστικτο και καταλαβαίνουν.

Κάντε τους δώρα λοιπόν, επιβραβεύστε τα, αλλά πάντα μετά από κάποια επιτυχία σε μικρούς, καθημερινούς στόχους και έχοντας κατά νου να μην μετατραπεί όλη αυτή η διαδικασία σε «δούναι και λαβείν» για εκείνα. Περισσότερο προσπαθήστε να τα κάνετε να αντιληφθούν ότι η κοινωνία λειτουργεί έτσι κα ότι για κάθετί που κερδίζουν από πίσω υπάρχει μια προσπάθεια. Όχι δώρα μετά από εμβόλια, όχι πολλά δώρα όταν έρθουν καλοί βαθμοί και όχι δώρα όταν έρχεται ένα νέο μέλος στην οικογένεια. Τα δώρα θα πρέπει να μπαίνουν στη ροή της καθημερινότητας και στην φιλοσοφία του «όποιος προσπαθεί, αμοίβεται».