Η δυσφαγία είναι σύμπτωμα μίας ασθένειας και όχι πρωταρχική ασθένεια. Χαρακτηρίζεται από την καθυστέρηση ή τη λανθασμένη κατεύθυνση αυτού που καταπίνεται.

ποια είναι τα συμπτώματα της δυσφαγίας;

Τα βασικά συμπτώματα του παιδιού με νευρογενή δυσφαγία περιλαμβάνουν:

  • τη σιελόρροια (αδυναμία των χειλιών ή της γλώσσας και δυσκολία στην κατάποση),
  • τη διαταραγμένη μάσηση (η τροφή φεύγει από τα χείλη, ο χρόνος μάσησης μαλακής τροφής είναι μεγάλος, η γλώσσα, τα μάγουλα ή τα χείλη είναι αδύναμα),
  • τη δυσκολία στην έναρξη της κατάποσης (ξηρότητα του στόματος, αδυναμία των χειλιών ή της γλώσσας),
  • τη ρινική αναρρόφηση (ο βλωμός μπαίνει ή βγαίνει από τη ρινική κοιλότητα, όπως φαίνεται σε μια ραδιογραφική μελέτη κατάποσης),
  • το βήχα και το πνίξιμο (το παιδί βήχει στην προσπάθειά του να δοκιμάσει το φαγητό),
  • το «κόλλημα» του φαγητού στο λαιμό,
  • την καθυστέρηση στην κατάποση.

ποια νευρολογική διαταραχή προκαλεί τη δυσφαγία;

Κάθε νευρολογική διαταραχή που σχετίζεται με κινητικές ή αισθητηριακές βλάβες της στοματικής κοιλότητας, του φάρυγγα ή του οισοφάγου μπορεί πιθανότατα να προκαλέσει δυσφαγία. Συγκεκριμένα:

  • Τραυματική εγκεφαλική βλάβη
  • Εγκεφαλική παράλυση
  • Η νόσος του Hundington και του Wilson
  • Ασθένεια των κινητικών νεύρων
  • Πολλαπλή σκλήρυνση
  • Νεοπλασματικές και άλλες δομικές διαταραχές
  • Μολυσματικές ασθένειες – πολυομυελίτιδα και το σύνδρομο Postpolio
  • Το σύνδρομο Guillain – Barre και άλλες πολυνευροπάθειες
  • Η μυασθένεια Gravis και η μυοπάθεια
  • Ιατρογενής στοματική / φαρυγγική δυσφαγία
  • Ψυχογενής δυσφαγία

ποιες διαγνωστικές διαδικασίες υπάρχουν;

απεικονιστικές τεχνικές

  •  υπέρηχος / βιντεοενδοσκόπηση / βιντεοακτινοσκόπηση / σπινθηρογράφημα

μη απεικονιστικές τεχνικές

  • ηλεκτρομυογράφημα / ηλεκτρογλωττιδογραφία / ακρόαση των ήχων της αναπνοής / φαρυγγική μανομετρία

πώς αντιμετωπίζεται η δυσφαγία;

Η έγκαιρη και ακριβής διάγνωση και η αξιολόγηση των παιδιών με υπόνοια δυσφαγίας είναι ουσιαστικές για το σχεδιασμό της αποτελεσματικής θεραπείας. Η θεραπεία των ασθενών, οι οποίοι έχουν διαταραχές της κατάποσης, συμπεριλαμβάνει πολλές ειδικότητες. Ο λογοθεραπευτής, προτού διαμορφώσει το θεραπευτικό σχεδιασμό για ένα παιδί με δυσφαγία, εκτιμά το γενικό επίπεδο της υγείας του και συνεργάζεται με νευρολόγο, ωτορινολαρυγγολόγο, οδοντίατρο, γαστρεντερολόγο, πνευμονολόγο… Η βελτίωση της κατάποσης του μικρού παιδιού επιβάλλει προσοχή στη θρεπτική ασφάλεια του και συστηματική θεραπευτική προσπάθεια.