Η παιγνιοθεραπεία αποτελεί μια μη – κατευθυντική ψυχοθεραπευτική προσέγγιση που απευθύνεται σε παιδιά και χρησιμοποιεί το συμβολικό στοιχείο. Αποτελεί μέσο εξωτερίκευσης συναισθημάτων ή απλής βίωσης αυτών. Παίζοντας, ένα παιδί μαθαίνει, πειραματίζεται, ευχαριστιέται, απογοητεύεται και σταδιακά ανακαλύπτει τον εαυτό του και τον κόσμο που το περιβάλλει.
Η παιγνιοθεραπεία θεωρεί ότι το παιχνίδι εμπεριέχει θεραπευτική δυναμική και αντιμετωπίζει το παιχνίδι ως τη φυσική και αβίαστη διαδικασία μάθησης και ως το μέσο απελευθέρωσης, «κάθαρσης» του παιδιού από άγχη, φόβους, συγκρούσεις, εντάσεις.
Μέσα από το παιχνίδι και τις τεχνικές δημιουργικής έκφρασης (κίνηση, ζωγραφική, κουκλοθέατρο, πηλό, αφήγηση κ.α.) το κάθε παιδί επικοινωνεί, εκφράζεται, μαθαίνει, εξερευνά, εμπιστεύεται, κατανοεί…