Η ζωή συχνά επιβάλλει να πούμε ένα δύσκολο «αντίο». Να κλείσει ένας κύκλος ζωής, για να ανοίξει ένας επόμενος. Δύσκολη υπόθεση αυτό το «αντίο», με κρυμμένο και βαθύ πόνο. Αλλά απαραίτητο, για να προχωρήσει η ζωή. Δεν το τολμούμε όμως, καθώς δεν αναλαμβάνουμε την ευθύνη της ζωής μας. Κι αφήνουμε τις σχέσεις μας να παρακμάζουν…

Πόσο φοβόμαστε τελικώς να γράψουμε εμείς το σενάριο της ζωής μας, γιατί μας τρομάζουν οι ενδεχόμενες μουντζούρες και τα λάθη. Κι όμως η σοφία της ζωής είναι οι αποτυχίες και οι αστοχίες μας…

Στην αγωνία μας να μην πονέσουμε και να μην πληγωθούμε, δεν προλαβαίνουμε να ζήσουμε.