«Δεν φοβάμαι το θάνατο, απλώς δεν θέλω να είμαι εκεί όταν θα έρθει»! Γούντι Αλεν Ο φόβος του θανάτου αγγίζει σε υπαρξιακό επίπεδο ευαίσθητες και κρίσιμες πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο θάνατος και η εσωτερική επεξεργασία του θανάτου αναδεικνύει ξεκάθαρα τη συνολικότερη θεώρηση του καθενός μας για το νόημα της ζωής, για τις σχέσεις με τον …

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Ο φόβος του θανάτου…”

Για τα λάθη που μετάνιωσες και τα σκοτάδια που βυθίστηκες… Για τις μνήμες που ξενύχτησες και τις επιλογές που ναυάγησες… Για τις αποτυχίες που θρήνησες και τις αναπνοές που δεν πήρες… Δίχως αυτές τις σκοτεινές ημέρες, δε θα ήσουν σήμερα το φως! Δίχως αυτές τις πληγές, δε θα ήσουν σήμερα το χαμόγελο! Γεννιόμαστε με μία κραυγή …

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Για τα λάθη…”

Η αγωνιώδης κι επαναλαμβανόμενη γονεϊκή επίκληση «μη μου στεναχωριέσαι» τις περισσότερες φορές απευθύνεται σε εκείνον που την διατυπώνει… Στην πραγματικότητα ο γονιός ζητά: «μη στεναχωριέσαι, πέρνα καλά, γιατί δεν αντέχω δυσάρεστες καταστάσεις». Παράλληλα οι οικογενειακές θεραπευτικές συνεδρίες συχνά ξεκινούν με μία «αδιαπραγμάτευτη» συνθήκη: «είμαστε μια πολύ δεμένη οικογένεια…». Οι γονείς ασφαλώς εννοούν: «έχουμε μία πολύ …

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Aπουσία επιθυμίας…”

Ἑνὸς λεπτοῦ σιγή Ἐσεῖς ποὺ βρήκατε τὸν ἄνθρωπά σας κι ἔχετε ἕνα χέρι νὰ σᾶς σφίγγει τρυφερά, ἕναν ὦμο ν᾿ ἀκουμπᾶτε τὴν πίκρα σας, ἕνα κορμὶ νὰ ὑπερασπίζει τὴν ἔξαψή σας, κοκκινίσατε ἄραγε γιὰ τὴν τόση εὐτυχία σας, ἔστω καὶ μία φορά; Εἴπατε νὰ κρατήσετε ἑνὸς λεπτοῦ σιγή γιὰ τοὺς ἀπεγνωσμένους; (Ντίνος Χριστιανόπουλος, ἀπὸ τὴ …

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Ἑνὸς λεπτοῦ σιγή”