Ο Σάρτρ αναφέρει: “Στην ποίηση κερδίζει αυτός που χάνει. Κι ο αυθεντικός ποιητής διαλέγει να χάνει μέχρι θανάτου, για να κερδίσει. Αυτή εξάλλου είναι και η ριζική βάση της σύγχρονης ποίησης: η απόλυτη αξιοποίηση της αποτυχίας.”
Συλλογίζομαι… πόσο πολύ ο κάθε ψυχοθεραπευτής αγαπά τους “ηττημένους” και τους αντικρύζει στη θεραπευτική διεργασία, ως πραγματικούς νικητές. Και πόσο η κάθε ψυχοθεραπευτική συνεδρία έρχεται να αγγίξει σε υπαρξιακό επίπεδο την αλήθεια των “ηττημένων”, πως η ουσία της ζωής έγκειται στον αγώνα κι όχι στο αποτέλεσμα.
Άλλωστε τι νόημα θα είχε η Ανάσταση, δίχως τη Σταύρωση…