Η διαδικασία απόκτησης ελέγχου των σφιγκτήρων και ορθής χρήσης της τουαλέτας αποτελεί σημαντικό αναπτυξιακό επίτευγμα του νηπίου. Το παιδί μέσω αυτής της κατάκτησης αυξάνει την αυτονομία του, ωριμάζει νευρολογικά, συνεργάζεται με τους γονείς του, αλληλεπιδρά σε διαδικασίες μάθησης, κοινωνικοποιείται.
1. ενούρηση
Αναφερόμαστε στην επαναλαμβανόμενη ακούσια κένωση της ουροδόχου κύστης την ημέρα ή τη νύκτα, δίχως την παρουσία οργανικής δυσλειτουργίας, σε μία ηλικία, όπου θα έπρεπε να έχει κατακτηθεί ο εκούσιος έλεγχος των σφιγκτήρων της κύστης.
σε ποια ηλικία θα πρέπει να ανησυχήσω για το παιδί μου;
Η διαδικασία απόκτησης ελέγχου των σφιγκτήρων τοποθετείται χρονικά συνήθως μεταξύ του δεύτερου και τρίτου έτους της ζωής ενός παιδιού. Στην ηλικία των 4 με 4.5 ετών, αν ένα παιδί δεν έχει κατακτήσει πλήρως τον έλεγχο της κύστης, κρίνεται σκόπιμο οι γονείς να συμβουλευθούν κάποιο ειδικό. Ομοίως και στην περίπτωση, όπου η ενούρηση εμφανίζεται μεταγενέστερα, αφού δηλαδή προηγηθεί κάποια περίοδος επίκτητου ελέγχου της κύστης, οι γονείς δεν πρέπει να εφησυχάζουν.
τι φταίει και το παιδί μου έχει πρόβλημα ενούρησης;
Διάφοροι παράγοντες επιδρούν στο φαινόμενο της ενούρησης στα παιδιά. Ψυχοσυναισθηματικές αιτίες, όπως η ενδοοικογενειακή δυσαρμονία, ο αποχωρισμός από τη μητέρα, το πένθος από μία απώλεια ή μία αρρώστια, η άρνηση του παιδιού να μεγαλώσει, προκειμένου να μη χάσει τη φροντίδα των γονιών του… οδηγούν συχνά σε προβλήματα νυκτερινής ή ημερήσιας ενούρησης. Επιπλέον οργανικοί λόγοι, όπως δομικές ανωμαλίες στο ουροποιητικό σύστημα ή συνεχείς λοιμώξεις, ενδεχομένως να συμβάλλουν στη διατήρηση της δυσκολίας ελέγχου της κύστης.
η ενούρηση επιδρά αρνητικά στη λειτουργικότητα του παιδιού μου;
Η ενούρηση ενός μικρού παιδιού ενδέχεται να προκαλέσει δευτερογενώς νέα προβλήματα σε διαφόρους τομείς, όπως: στην ενεργή συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες, στη διατάραξη των φιλικών σχέσεων με τους συνομηλίκους, στη σχέση με τους γονείς του, οι οποίοι απογοητεύονται από την ανωριμότητά του. Όλα αυτά επιτείνουν και διαιωνίζουν τη δυσκολία του παιδιού, την οποία δε μπορεί να ξεπεράσει, αν και το θέλει.
2. εγκόπριση
Η εγκόπριση θεωρείται η ακούσια ή σκόπιμη επαναλαμβανόμενη κένωση κοπράνων σε ακατάλληλα σημεία, όπως στα ρούχα ή στο πάτωμα. Η διαταραχή της εγκόπρισης αναφέρεται σε παιδιά, που έχουν ξεπεράσει το τέταρτο χρόνο της ηλικίας τους και δεν πάσχουν από κάποια αναπτυξιακή ή οργανική διαταραχή. Χρόνιες διάρροιες, συστηματική αποφυγή αφόδευσης, σκόπιμη απόθεση κοπράνων… αποτελούν για τα μικρά παιδιά ψυχολογικά και οργανικά επώδυνες διαδικασίες.
τι φταίει και το παιδί μου έχει πρόβλημα εγκόπρισης;
Η εγκόπριση μπορεί να οφείλεται σε παράγοντες, όπως η δυσαρμονία στην οικογένεια, η ψυχοπαθολογία του παιδιού, η νευρολογική ανωμαλία του απεκκριτικού συστήματος, οι αυστηρές μέθοδοι άσκησης του παιδιού στην τουαλέτα… Η ακούσια ή σκόπιμη απόθεση κοπράνων σε ακατάλληλα μέρη, τις περισσότερες φορές εμφανίζεται στα πλαίσια της αντιδραστικής συμπεριφοράς του παιδιού προς το περιβάλλον και συνδέεται με τη γενικότερη ψυχοσυναισθηματική κατάσταση του. Ωστόσο η εγκόπριση σπάνια εμφανίζεται, ως μεμονωμένο πρόβλημα. Τις περισσότερες φορές συνοδεύει δευτερογενώς κάποια άλλη διαταραχή.
η εγκόπριση επιδρά αρνητικά στη λειτουργικότητα του παιδιού μου;
Όπως και με τη διαταραχή της ενούρησης, η λειτουργικότητα του μικρού παιδιού με πρόβλημα εγκόπρισης περιορίζεται σημαντικά. Κατά συνέπεια παρόμοιες ψυχοσυναισθηματικές εμπλοκές και παρενέργειές προκύπτουν και εμφανίζονται σε σχέση με το περιβάλλον του παιδιού και στη συγκεκριμένη διαταραχή