Η 24χρονη Νεφέλη είδε το παρακάτω όνειρο:
«Βλέπω τον ανθισμένο κήπο του σπιτιού μας. Στη μέση υπάρχει ένα λευκό φέρετρο. Φοβάμαι ότι μέσα είναι ο πατέρας μου, ανοίγω το καπάκι και μέσα, ευτυχώς, δε βρίσκεται ο πατέρας, αλλά εγώ…»
Αν η Νεφέλη είχε εκφράσει την απογοήτευσή, το θυμό, την αποστροφή της για τον αλκοολικό πατέρα της, όταν ήταν παιδί, θα είχε παραμείνει ζωντανή. Κάτι τέτοιο όμως θα είχε οδηγήσει στην απώλεια της αγάπης του πατέρα και αυτό για ένα παιδί ισοδυναμεί με το θάνατο. «Θανάτωσε» λοιπόν την οργή της και μαζί κι ένα κομμάτι του εαυτού της, για να διατηρήσει την αγάπη του πατέρα της.