Ο χώρος της συνεδρίας, κατά τη διάρκεια της ψυχοθεραπευτικής διεργασίας, γεμίζει συχνά από συναισθήματα πόνου κι απόγνωσης, λόγω μίας απώλειας…
Κάθε απώλεια μας κινητοποιεί. Η έλλειψη μας ταρακουνά υπαρξιακά. Μας ανασυγκροτεί.
Η απώλεια, ως εξελικτική εμπειρία ύπαρξης, «παράγει» επιθυμία, ο πόνος εξελίσσεται σε ελπίδα, η θλίψη σε εμπιστοσύνη…
Η δοκιμασία και η απόγνωση μας αποκαλύπτουν αυτό που δε θα βλέπαμε ποτέ αλλιώς.